بررسی رابطه مهارت های اجتماعی و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان عادی و دارای لکنت مدارس ابتدایی شهر اصفهان و مقایسه این دو متغیر در دو گروه

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه مهارت های اجتماعی و وی‍ژگی های شخصیت دانش آموزان عادی و دارای لکنت زبان مقاطع چهارم و پنجم ابتدایی شهر اصفهان و مقایسه آن ها در دو گروه صورت گرفت. مواد و روش ها: به منظور انجام این مطالعه توصیفی- تحلیلی،30 نفر از دانش آموزان دارای لکنت با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و 30 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از چک لیست مهارت های اجتماعی و پرسش نامه شخصیت کودک استفاده شد. داده های به دست آمده با روش one-way anova و ضریب همبستگی pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از بین شش عامل شخصیت کودکان فقط بین عامل عزت نفس در بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود داشت. همچنین نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که در گروه مبتلا به لکنت، بین کنترل عواطف و عامل وابستگی رابطه منفی و بین کنترل عواطف و عامل های عزت نفس و خودکار امدی رابطه مثبت و در گروه دانش آموزان عادی بین دیدگاه منفی به جهان و رفتار در گروه رابطه منفی وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به داده های به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که به دلیل تفاوت در توانش عملی کاربرد زبان بین دو گروه عادی و مبتلا به لکنت و در نتیجه برآورد منفی از توانایی های خود در گروه مبتلا به لکنت، این گروه از عزت نفس پایین تری نسبت به گروه عادی برخوردارند. از طرف دیگر در گروه مبتلا به لکنت، کنترل عواطف که از فرصت های اجتماعی بالا ناشی می شود، عدم وابستگی، عزت نفس و خودکارامدی را می تواند به همراه داشته باشد و بالعکس. در گروه دانش آموزان عادی ادراک منفی از اجتماع که می تواند خواستگاه های مختلفی داشته باشد، پیش بینی کننده روابط بین فردی غیر مؤثر می باشد.